Reichsrat von Buhl – po stronie kwasowości

Mäushöhle to winnica, na której dominuje czerwony piaskowiec, a dodatkowo gleba jest bogata w humus, co przekłada się na koncentrację powstających tu win. Na pierwszym miejscu znajdziemy mineralność i skalistość, nos jest chłodny, jedynie lekko cytrynowy i jabłkowy. W ustach jeszcze ściśnięte, mocno cytrynowe, z długim, wybitnie mineralnym finiszem. Po kilku minutach w kieliszku zaczyna iść w stronę tropikalnych owoców i również w ustach nabiera lekko słodkawego charakteru. Znakomite- (92/100).

Już przy drugim winie wskoczyliśmy na poziom GG (producent jest oczywiście członkiem VDP). Kieselberg to winnica położona na płaskowyżu nad miasteczkiem Deidesheim, gdzie ponownie znajdziemy piaskowiec, ale w mocno zerodowanej, piaszczystej formie. Na razie jeszcze bardziej zamknięte od poprzednika, dymne i krzemienne. Na podniebieniu odrobinę grejpfrutowe i mandarynkowe, znakomicie skoncentrowane, nawet lekko oleiste. W tle i w finiszu ponownie wychodzi potężna mineralność. Znakomite (93/100).

Ungeheuer (potwór) to jedna z najlepszych i najbardziej znanych winnic w Palatynacie. Słynne jest powiedzenie Bismarcka o miejscowym winie : Dieses Ungeheuer schmeckt mir ungeheuer, czyli Ten potwór smakuje potwornie dobrze. Duża w tym zasługa miejscowego podłoża, gdzie obok piaskowca znajdziemy również dużo wapienia i bazaltu. Ten riesling pachnie dość intensywnie (jak na swój wiek i w porównaniu do poprzedników), białymi kwiatami i soczystymi cytrynami. Również na podniebieniu z delikatną owocową słodyczą (tutaj to już raczej jabłka, białe brzoskwinie), ale też wybitną, strzelistą kwasowością. Mineralny szkielet jest rzeczywiście potworny, ostrzega, żeby nie podchodzić do tego wina choćby i z dekadę. Znakomite- (92/100).

Freundstück to najmniejsza winnica w Forst, licząca zaledwie 3,5 ha (z tego połowa należy do naszego producenta). Jest ona zlokalizowana bezpośrednio przy zabudowaniach miasteczka, które częściowo osłaniają ją od wiatrów. W zapachu ten riesling jest dość wycofany, jedynie lekko cytrynowy, jabłkowy i maślany. Na podniebieniu znów dość pełny i obfity, ze świetną kwasowością i oczywiście mineralnym finiszem. Czuć w nim potencjał na naprawdę wielkie wino, ale potrzebuje jeszcze dużo czasu w butelce. Znakomite (93/100).

Zlokalizowana nad kościołem (stąd nazwa) winnica Kirchenstück to kolejna ze sławnych parceli w Forst. Jest ona otoczona murkiem z piaskowca, który nagrzewając się w ciągu dnia, wieczorami oddaje ciepło winoroślom. Tutejsza gleba to dalej piaskowiec na wapiennym podkładzie, ale też trochę lessu i bazaltu. Jak na tak młodziutkie wino jest ono całkiem rozwinięte aromatycznie, bo obok owoców (jabłek, cytryn, ale też moreli, mandarynek i mango) pojawia się odrobina wosku, nuty maślane, trochę ziół. W ustach niesamowicie napięte i naprężone, ze stalowym szkieletem i arcydługim finiszem. Coś fantastycznego, GG w pełnej krasie. Arcydzieło (96/100).

Na koniec win spokojnych spróbowaliśmy pozycji o rok starszej, pochodzącej z owoców z parceli Pechstein, gdzie znajdziemy bazaltową glebę. W efekcie powstało wino niemalże bez owocu, o dymno-mineralnym charakterze, z ledwo uchwytnym dodatkiem rozpuszczonego masła i wosku. W smaku pięknie kwaskowe, soczyste, obłędnie odświeżające. Znakomite+ (94/100).

Przegląd win musujących rozpoczęliśmy zaś od pozycji różowej powstającej w 100% z odmiany pinot noir. Dojrzewanie na osadzie trwało 24 miesiące, a dosage to 5 g cukru. Jest świetnie owocowe, malinowe, żurawinowe i wiśniowe. Może niezbyt skomplikowane, ale czyste, super soczyste i radosne. Bardzo dobre (90/100).

Ten riesling dojrzewa na osadzie przez 36 miesięcy, a finalny poziom cukru to ok. 5 g. Pachnie skaliście, mineralne i dymnie. W ustach świetnie kwaskowy, z wyraźnymi nutami drożdżowymi i chlebowymi. Jego kwasowość stawia do pionu lepiej niż podwójne espresso. Bardzo dobre+ (91/100).

To ponownie pinot noir, ale tym razem winifikowany na biało. Wspaniale drożdżowe, rasowe, prawdziwie szampańskie wino. W ustach z delikatnym, orzechowym utlenieniem, smakujące marcepanem, pastą miso, ale też jabłkami i cytrynami. Świetnie kwaskowe, bardzo wytrawne, wręcz lekko słone. Znakomite (93/100).

Tu mamy zaś chardonnay, już bez dosage, z nutami chrupkich jabłek, chlebowej skórki, świetnie owocowe. Na podniebieniu skaliste, ale też przyjemnie kremowe, sycące, z licznymi, gęstymi bąbelkami. Jest bardzo eleganckie, rasowe, bardzo klasyczne, z długim, cytrynowym finiszem. Znakomite+ (94/100).

Na koniec spróbowaliśmy absolutnej petardy, powstałej z mieszanki pinot noir i chardonnay, gdzie dojrzewanie na osadzie trwało 9 lat (!). Pachnie niesamowicie intrygująco – camembertem, orzechami, sosem sojowym, poobijanymi jabłkami. Usta bardziej słone niż kwaskowe, czujemy mnóstwo autolizy drożdżowej, a czystej owocowości nie znajdziemy niemal wcale. Całość niesamowicie złożona, wielowymiarowa, zmieniającą się w kieliszku z każdą minutą. Arcydzieło- (95/100).