Kolejne mavrodaphne pochodziło z Kefalonii i pokazywało już raczej klasyczne oblicze odmiany pełne dojrzałych owoców, suszonych śliwek i wiśnie, jeżyn i leśnej ściółki. W ustach dość prostolinijne, obok owocu pojawiają się również pieprz, ziemistość i suszone zioła. Przyjemne, ale jednak raczej jednostronne.