Pachnie już ewoluowanie, dojrzałymi, lekko suszonymi wiśniami, śliwkami, aronią, suszonymi pomidorami. Drugiego dnia wychodzi piękna, świeża żurawina. Usta wciąż mocno kwaskowe, żywe, z chrupkim wiśniowym owocem, akcentami balsamicznymi, zielem angielskim, oregano i majerankiem. To pięknie Chianti Classico ma średnią koncentrację, a garbniki choć wtopione są dalej  wyczuwalne, żywe, przyjemnie drobnoziarniste. Bardzo fajna jest głębia tego wina, bo po tym owocem czai się też las i ziemistość. Może wino nie jest już młodzieniaszkiem, ale powiedziałbym, że jest dalej w pierwszej połowie swojego życia.